Hodowla przepiórek
Hodowla przepiórek
O HODOWLI
Hodowla przepiórek
Choroby przepiórek
Zatrucia
Choroby niedoborowe
Pasożyty
Grzybica - mykoplazmoza
Puloroza - biała biegunka piskląt
Salmoneloza
Gruźlica przepiórek
Wrzodziejące zapalenie jelit
Kolibakterioza
Ospa ptasia
Zakaźne zapalenie mózgu i rdzenia
Nieżyt dróg oddechowych
Inne choroby przepiórek
Przepiórki a kulinaria
Dzikie przepiórki na wolności
Odmiany przepiórek
Oferta
Kontakt
Regulamin
Przepiorki.pl » Choroby przepiórek

Choroby przepiórek

     Przepiórki mogą chorować na wiele chorób drobiu, większość tych samych chorób dotyka w równym stopniu dotyka przepiórki, bażanty i np. pawie. Jednakże dzięki utrzymywaniu ich w zamkniętych pomieszczeniach, w bateriach, na rusztowych podłogach, są mniej od innych gatunków drobiu narażone na zakażenia. Oczywiście, złe warunki higieniczne wpływają tak samo, jak u pozostałych ptaków, zarówno na zachorowania, jak i obniżenie produkcyjności, a w związku z tym opłacalność prowadzonej fermy.

Chora przepiórka odizolowana od stada.
Wielu chorobom przepiórek towarzyszą podobne objawy. Takie jak ogólne otępienie, biegunka niedowład.
     Hodowcy nie zawsze zdają sobie sprawę, że ta niska opłacalność hodowli przepiórek, na którą niektórzy narzekają, jest tylko przez nich samych zawiniona. Choroba częściej zdarza się w stadach utrzymywanych w brudzie, ciasnocie i w pomieszczeniach źle przewietrzanych i przy niedoborach żywieniowych, niż w stadach starannie pielęgnowanych. Toteż należy pilnie przestrzegać wszystkich zasad chowu, utrzymania i żywienia przepiórki. Ale oprócz tego trzeba stale zapobiegać wystąpieniom chorób, przede wszystkim przez stosowanie zabiegów higienicznych.

     Poidła myje się i spłukuje pod bieżącą wodą codziennie tym bardziej, że zwykle są one wspólne, gdyż przechodzą przez całą długość baterii i zakażenie przechodzi nimi jak pożar. Karmidełka myje się 1-2 razy na tydzień. Nawóz usuwa się codziennie, a tylko w szczególnie uzasadnionym wypadku, np. trzymając pojedynczo sztuki hodowlane, można sprzątać co drugi dzień, tj. codziennie połowę klatek.

     Baterie odkaża się co miesiąc, a metalowe i ze sztucznych tworzyw - co 3 miesiące. W tym celu ptaki usuwa się z baterii, wyjmuje z niej cały sprzęt, po czym szczotką maczaną w roztworze szarego mydła szoruje się wszystkie ścianki klatek, polewając bieżącą wodą z gumowego węża. Wszelkie załomki i kąty szoruje się wygiętą szczotką kuchenną. Klatki drewniane oskrobuje się z nawozu szpachelką i drucianą szczotką, obmiata, spryskuje roztworem świeżo gaszonego wapna z dodatkiem 3% formaliny, za pomocą pistoletu malarskiego, można także zakupić dedykowane środki dezynfekcyjne jak np. Virkon.

     Przy zakażeniach pierwotniakami (np. kokcydiozie) należy stosować 5-8% wodny roztwór amoniaku. Przy zakażeniu bakteryjnym (np. Salmonella przepiórek ) 2% ług sodowy lub 3-5% wapno chlorowane albo 5-6% kreolinę lub formalinę. Przy gruźlicy - 3% formaliny, 5% kwasu karbolowego, 3-5% wapna chlorowanego. Wszystkie nękające ptaki choroby można najogólniej podzielić na następujące działy: choroby spowodowane trzymaniem w nieodpowiednim środowisku (wilgoć, przeciągi), nieprawidłowym żywieniem (niedobory mineralne, witaminowe, białkowe itp.), zatruciami; choroby inwazyjne (pasożyty wewnętrzne i zewnętrzne); choroby zaraźliwe wywoływane bakteriami, wirusami, grzybkami, pierwotniakami oraz zatrucia (22).