Przygotowanie inkubatora

Przygotowywanie aparatów lęgowych rozpoczyna się od sprawdzenia ich właściwego podłączenia do sieci elektrycznej i uziemienia. Sprawdza się następnie funkcjonowanie ogrzewania, termoregulatora, wentylatora. W dużych inkubatorach przegląda się silnik. Jeśli termometry nie były kontrolowane, sprawdza się, czy są dobrze wyskalowane, wkładając je do ciepłej wody z termometrem dawniej sprawdzonym. Wszystkie powinny wskazywać jednakową temperaturę, co zresztą rzadko się zdarza. Można przylepić na górze termometru kartkę z wypisanym błędem skalowania, aby ten błąd uwzględniać podczas kontrolowania aparatów na bieżąco.

Używane są termoregulatory różnego typu. Jak wspominano, nie poleca się termoregulatorów rtęciowych, gdyż są za mało czułe, często zacinają się i są źle wykonane. Najlepszymi termoregulatorami są termometry elektroniczne. Kiedy już temperatura jest uregulowana, dobrze jest zaznaczyć ołówkiem lub farbą miejsce, w którym podkręcenie dało pożądaną temperaturę. Należy mieć zawsze w zapasie drugi termoregulator.

Regulacja temperatury musi się odbywać łącznie z regulacją wilgotności. Dlatego też przed przystąpieniem do podgrzewania aparatu należy na tace nalać wodę. Tace te znajdują się najczęściej na dnie aparatu. Jeśli tace zajmują całą powierzchnię dna, a wilgotność jest za duża, nie ma innego wyjścia, jak tace osuszyć i wstawić mniejsze w takiej ilości, aby wilgotność była właściwa. Jeśli wilgotność jest za mała, można zwiększyć ogrzewanie wody, lub wstawić dodatkowe naczynia.

Nakładanie jaj wylęgowych przeprowadza się kiedy aparat jest uregulowany i działa bez awarii i skoków temperatur i wilgotności przez co najmniej jedną dobę. Wyjmujemy z niego wszystkie potrzebne tace lęgowe i układamy na nich jaja. Jaja układamy tępym końcem ku górze, w pozycji lekko skośnej, w jednym rzędzie. Następnie wszystkie tace razem wsuwamy na miejsce. Niezapełnione tace powinny pozostawać w komorze lęgowej, gdyż ruch powietrza w całej komorze jest zawsze planowany przy pełnej obsadzie tac. Następnie aparat zamykamy włączając ogrzewanie i mieszadło powietrza. Po kilku godzinach, a w niektórych aparatach krócej , temperatura się ustala. Im większy aparat, tym dłużej trwa ustalenie temperatury. Po pełnym rozgrzaniu jaj może ona jeszcze nieco podskoczyć, wówczas należy odpowiednio ustawić termoregulator. Można przed włożeniem jaj nieco zaniżyć temperaturę, licząc się z późniejszym nieznacznym skokiem, ale ten zabieg może być wykonywany w poznanym już uprzednio aparacie lęgowym. Przy sprawnie działającym inkubatorze wystarcza kilkakrotne w ciągu dnia zaglądanie przez szybkę aby skontrolować temperaturę i wilgotność. Trzy lub lepiej pięć razy na dobę jaja obracamy, aby zarodek z kulą żółtkową nie przysechł do błony skorupowej. Przerwa w obracaniu jaj nie powinna być dłuższa niż 12 godzin . W dużych aparatach obracanie jaj polega na przełożeniu dźwigni obracającej oś pudła ramowego, w które wstawia się tace. W małych aparatach przewracanie jaj wykonuje się ręcznie, po wyjęciu tacy na zewnątrz. Trzeba wówczas wszystkie tace po otwarciu aparatu wyjąć, a aparat zamknąć. Po obróceniu wszystkich jaj szybko wkładamy je na miejsce. Chodzi o to, że takie schłodzenie jaj nie zaszkodzi rozwijającym się embrionom, natomiast wielokrotne schładzanie aparatu i jego powolne powracanie do normy źle działa na zarodki.

Dzinne przerwy w dostawie prądu, a nawet przegrzanie do 40° trwające kilka godzin nie jest w stanie ich zabić. Z odrzuconych po lęgu, nienadklutych jaj wyjętych z inkubatora wprost na stół, zdarzało się następnego dnia znajdowanie wylężonych piskląt, do czego nie wolno dopuszczać, jako do bezmyślnego okrucieństwa. Dlatego jaja odrzucone należy zatopić w zimnej wodzie.